#I hate you, don't leave me

απόσπασμα απο το βιβλίο i hate you, dont  leave me

Panic sets in when the borderline is separated from a loved one because the separation feels permanent. Because memory cannot be adequately utilized to retain an image, the borderline forgets what the object of his concern looks like, sounds like, feels like. To escape the panicky sensation of abandonment and loneliness, the borderline tries to cling desperately-calling, writing, using any means to maintain contact.

#i hate you dont leave me.

Ένα καλό βιβλίο που μπορεί να βοηθήσει στην κατανόηση αυτής της διαταραχής είναι το i hate you, don't leave me. Έχω δει κατα καιρούς σχόλια απο άτομα που έτυχε να έχουν σχέση με οριακούς και να γράφουν σχόλια σε διάφορα φόρουμ του τύπου: οι οριακοί σπάνε αρχίδια.

Η αλήθεια είναι ότι διαβάζοντας τα γέλασα. Ναι σπάμε αρχίδια αλλά βρείτε μου έναν άνθρωπο<<υγιή>> που δεν έχει φέρει τον συνομιλητή του, τον συνάνθρωπο, τον συναδελφό του, τον γκόμενο του, τον φίλο του εκτός ορίων. Άλλοτε με την ισχυρογνωμοσύνη του, άλλοτε με τις ιδιοτροπίες του, με τα κόμπλεξ του και πάει λέγοντας. Σκεφτείται λοιπόν έναν άνθρωπο να μεγαλώνει μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ανθυγιεινό είτε λέγεται οικογένεια, είτε λέγεται κοινωνία. Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσο δύσκολο είναι να μείνουμε ακέραιοι; Από την άλλη η εύκολη λύση είναι να πούμε:

-Είσαι κομπλεξικός, είσαι νάρκισσος, είσαι ανισσόροπος.

Είναι εύκολο γενικά να βάζουμε ταμπέλες. Ζούμε σε μια εποχή όπου ο πολιτισμός μάχεται απέναντι στην ετερογένεια και στη διαφορετικότητα και είναι τόσο εύκολο να κρίνουμε και να κατηγοριοποιούμε. Έπεσα και εγώ σε αυτήν την λούπα ,όμως δε θα ξεχάσω ποτέ το πρώτο μου ηθικό δίδαγμα που πήρα απο την ψυχοθεραπεύτρια μου και παράλληλα διαβάζοντας Γιάλομ.

-Είμαι εδώ για να σε κάνω να αμφιβάλλεις για σένα. Να σε αμφισβητείς και να μην είσαι κάθετη.

Μου πήρε καιρό να καταλάβω ποιο το νόημα της θεραπείας να μου πάει κόντρα όλη την ώρα και δε σας κρύβω ότι μέσα μου την είχα βρίσει πολλές φορές. Ναι μου έσπαγε και εμένα τα αρχίδια.

Αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωσικά, αγχολυτικά και όλα μαζί ένα μιξ για να μας αντιμετωπίσουμε πάντα σε συνάρτηση με τους άλλους. Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό , τα βιώματα μας διαφέρουν αλλά οι διαπροσωπικές σχέσεις είναι αλληλελοεξαρτώμενες. Δηλαδή θέλω να πώ είναι μάταιο να περιμένεις από ένα παιδί που έχει μεγαλώσει στον πόλεμο να μην παίζει με όπλα. Δείξ'του, μίλα του, αγκάλιασε το...

Δεν πραγματώνουμε όλοι τα ανθρώπινα στάδια ανάπτυξης μας, αλλά παρόλα αυτά περνάμε στα επόμενα. Η ζωή μας είναι αυτοτελή επεισόδια χωρίς συνοχή και όλοι κουβαλάμε απραγματοποίητες δυνατότητες μιας ηλικίας, είτε αυτό λέγεται πληγωμένο παιδί, είτε αποπροσανατολισμένος έφηβος...

           ΒΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΣ                                  

Η προσωπική μου ιστορία λίγο πολύ αντιστοιχεί στο background κάθε ατόμου με οριακή μεταιχμιακή διαταραχή. Το μη ασφαλές περιβάλλον, στο οποίο έχει συνήθως μεγαλώσει ένας οριακός δε βοηθάει στην ανάπτυξη ταυτότητας, γι'αυτό και εμφανίζει αστάθεια όσο αναφορά την εικόνα του εαυτού του. 

Το μεταιχμιακό-οριακό ειναι στοιχεία της προσωπικότητας, η διπολικότητα έχει να κάνει με τις εναλλαγές των επιπέδων ενέργειας. Η συνύπαρξη των δυο ειναι συχνό φαινόμενο.

Παρόλα αυτά όλα μπορούν να θεραπευτούν με την κατάλληλη αγωγή και μεταχείριση μεσα σε ενα ήρεμο και υποστηρικτικό περιβάλλον.

Το πρώτο βήμα για τη θεραπεια ειναι η συνειδητή αναζήτηση της. Να αναγνωρίσεις ότι κατι δεν πάει καλά μαζί σου και μετά να καταλάβεις.Αφού καταλαβεις,το πιο δύσκολο ειναι να σε αποδεχτείς και να σε συγχωρήσεις. 

Οριακή διαταραχή και λειτουργικότητα

Βιώνοντας πολλές περιόδους συναισθηματικής αστάθειας ο οργανισμός μου εξασθενούνταν. Άλλοτε κοιμόμουν πολλές ώρες, δεν έτρωγα, δεν μπορούσα να με φροντίσω και άλλοτε δεν κοιμόμουν καθόλου και η αλήθεια είναι ότι όσο και αν προσπαθούσα να χτίσω μια ρουτίνα λειτουργικά ήμουν ασταθής, υπο και υπερλειτουργούσα.Παρόλα αυτά συνειδητοποίησα ότι όσο πιο πειθαρχημένα οργανώσεις τη ζωή σου και πιέσεις τον εαυτό σου, τόσο πιο παραγωγικός και αφοσιωμένος μπορείς να γίνεις. Οι οριακοί έχουν μια κλήση προς την φροντίδα ,είναι καλοί στο να φροντίζουν, συνδιαστικά αυτό στη δουλειά τους ή στην καθημερινότητα τους μπορέι να τους κάνει να φαίνονται υπερβολικά υπεύθυνα άτομα. Η μεταιχμιακή προσωπικότητα δε χαρακτηρίζεται μόνο από άσχημα χαρακτηριστικά , όπως κατακαιρούς έχω διαβάσει.

 Όπως προανέφερα κάθε άνθρωπος πρέπει να λογίζεται ως δυνητικότητα. Το τέλειο δεν υπάρχει γιατί είμαστε όλοι ατελής , δεν υπάρχει τέλος στη δυνητικότητα. Κοίτα γύρω σου ανθρώπους που κάποτε ήταν εξαρτημένοι πως ζούνε τώρα. Δες την δυνητικότητα στην ίδια τη φύση όλα τα άνθη ανθίζουν με φως και η κάμπια γίνεται πεταλούδα. Ναι ξέρω λογοτεχνικές αρλούμπες εδώ μιλάμε για ανθρώπινες σχέσεις, ας μιλήσω λοιπόν για αυτές.

Όσο πιο πολύ κατανοούμε τον εαυτό μας και έχουμε επίγνωση της κατάστασης η μισή δουλειά έχει γίνει.Επόμενο βήμα , το εγώ πάει κάτω διαπροσωπικές σχέσεις χτίζουμε εγώ και εσύ, εμείς πρέπει να επικοινωνούμε. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα κατακτιέται η εμπιστοσύνη απο έναν οριακό ,γιατί όπως είπα υπάρχει βιωματικός στιγματισμός, ο οποίος έχει στοιχειώσει το ασυνείδητο και σε κάνει να υποφέρεις. Το ίδιο όμως και σε έναν μη οριακό. Σ' αυτό το κομμάτι λειτουργικότητας είναι δύο οι παίχτες ,όσο πιο ακέραιος θέλει και μπορεί να παραμείνει ο ένας απο τους δύο τόσο καλύτερα θα λειτουργήσει.

Ντροπή

 Ενας οριακός μπορεί να έχει χειριστική συμπεριφορά, να είναι εγωκεντρικός, να σκάσει ο θυμός απο μέσα του σα λαβα και να τα ισοπεδώσει ολα. Μη νομίζετε πως δεν το ξέρει, το γνωρίζει πριν καν κιόλας συμβεί, ο ίδιος υποφέρει και ντρέπεται για αυτό. Η αποδοχή του προβλήματος σε συνδιασμό με την αγάπη απο το κοντινό του περιβάλλον, φαρμακευτική αγωγη και ψυχοθεραπεία, μπορουν να τον βελτιώσουν. Θεός δεν ειναι κανείς, κανείς δεν είναι τέλειος, παρόλα αυτά όλοι κρύβουνε μέσα τους ένα μικρό κομμάτι του.

Ακόμα και το να δηλώσει κάποιος ότι είναι μεταιχμιακός είναι δύσκολο, πόσο μάλλον στην ελληνική κοινωνία. Επίσης υπάρχει και το εξής δίλημμα:αν το δηλώσει για παράδειγμα στον εκάστοτε σύντροφο, αυτός μπορεί να φοβηθεί και να το βάλει στα πόδια ή να το πάρει ως δικαιολογία για όλες τις άσχημες συμπεριφορές του οριακού συντρόφου του, με αποτέλεσμα να νιώσει ότι το άτομο που έχει δίπλα του είτε είναι <<κατώτερο>> υπερβολικά ευάλωτο ή υπερβολικά σκληρό, είτε θυματοποιείται συνεχώς για να μην αναλάβει τις ευθύνες του. 

Και τα δύο σενάρια αποτελούν μια πραγματικότητα αλλά οι πραγματικότητες είναι πολλές, η αλήθεια είναι όμως ότι η δυνητικότητα δεν έχει όρια. Εξελισσόμαστε για να ξεμάθουμε όλα όσα έχουμε μάθει, προσπαθώντας να βελτιώσουμε τις διαπροσωπικές μας σχέσεις.

Να ζεις, να χαίρεσαι

Να ζεις να χαίρεσαι , μα κι αν πονάς

να μη λυπάσαι πάλι να χαίρεσαι.

Ο πόνος είναι έμπνευση εχει και αυτός μια ομορφιά .

Κι αν το σκεφτείς καλά ότι σου δίνει χαρά λύπες θα φέρει πίσω.

Ήρθε και έφυγε, όμορφο σα ζωγραφιά ήταν.

Ρυτίδες στο χαμόγελο σου άφησε μα και δάκρυ,

γιατί στο χρόνο αναλλοίωτη δεν κράτησε ούτε και η αγάπη.

Μη κλαις ότι χαλάει φτιάχνεται και ότι πονά θα γιαίνει

Το χρόνο πίσω μη ζητάς, μπρος σου θα το βρεις ξανά...

Και έμεινε πάλι μοναχή, δίχως τίποτα να προσμένει .

Μα έφτασε μόνο μια στιγμή, τον κόσμο όλο να δεί.

Στα μάτια της μπροστά μάτωσε ο ήλιος, ακόμα και η πολύβουη ζωή της πόλης

σεβάστηκε αυτή τη στιγμή και σώπασε για λίγα λεπτά.

Μέχρι και τα πουλιά σταμάτησαν να κελαηδούν.

Σα να πενθούσαν όλοι μαζί ένα χαρούμενο τέλος, μια νέα αρχή.

Πώς τα καταφέρνουμε να μη βλέπουμε το θαύμα;

Πως τα καταφέρνουμε να σκοτώνουμε την αγάπη;

Κοπιάζουμε για να κάνουμε τα θεριά μέσα μας να σιωπήσουν,

γιατί αυτά πεινάνε για λύτρωση και εμείς τα ταΐζουμε γενόσημα.

Για να πορευθούμε με αυτά θέλει κόπο,

να τα ημερεύσουμε, να τα τιθασεύσουμε, να τα αγαπήσουμε

κι ύστερα πάλι να τα βάλουμε στην αρένα της ολοκλήρωσης.

Ασκούμαστε στου Εγώ την πέτρα να μην περνάνε τα σκάγια

και κάνουμε κριτική στις ασχήμιες μας.

Ποιο θεριό σε εξουσιάζει πες μου;

Αν είναι ανθρώπινο αγάπη δώστου, συγχώρα το μη το χτυπάς χάμο.

Αν πάλι είναι του εγώ η εξουσία, με λύπη κοίταξε το.

Κλειστό άστο μες το κουτί του χρόνου,

από της ιστορίας τα κιτάπια, ποτέ να μη βγει ξανά.

Μα εσένα που νόμιζα ότι σε ήξερα τώρα σε τρέμω,

μήπως με λύπη με κοιτάς καθώς αργοπεθαίνω.

Φοβάμαι μήπως στην ανάγκη σου θα πέσω, βοήθεια να ζητήσω.

Κι όμως ένας κοινός φόβος μας έσμιξε, αυτός μας κάνει και πονάμε...

Δεν μάθαμε ποτέ τον τρόπο να αγαπάμε.

Το φαινόμενο της λήθης και το ασυνείδητο

Αυτό που με προβλημάτισε αρκετά ήταν ότι μετά απο μία έκρηξη θυμού ,κατά την οποία ένιωθα ότι δεν ήμουν εγώ , υπήρχε πάντα ένα κενό μνήμης. Ποτέ δε θυμόμουν τι ακριβώς είπα ή τι ακριβώς έγινε. Όπως είπα η αυτοανάλυση και η ψυχοθεραπεία βοηθάνε πολύ στο να μας καταλάβουμε και να εξηγήσουμε όλες αυτές τις εκρήξεις, οι οποίες παράγονται απο το ασύνειδητο. Μπορεί να ακούγεται τρομαχτικό για όσους το βιώνουν πόσο μάλλον για τους συντρόφους τους που είναι δίπλα τους.

Το ασυνείδητο όλων μας περιέχει κρυφές ενορμήσεις, οι οποίες έχουν διαφορετική καταγωγή, ο καθένας μας έχει διαφορετικά βιώματα, κουβαλά μια ξεχωριστή ιστορία. Σε αντίθεση με τις συνειδητές ανθρώπινες πράξεις , οι ασυνείδητες έχουν πολλά και ποικίλα νοήματα και μαρτυρούν συγκρούσεις μεταξύ αντικρουόμενων παρορμήσεων (i hate you dont leave me), πράγμα που περιπλέκει ακόμα περισσότερο την ερμηνεία τους. Το γεγονός αυτό οφείλεται στην αλλοιωμένη οπτική για τα πράγματα, γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να μιλάμε με τα οικεία μας πρόσωπα για να μας καταλάβουν. Εγώ στην τελευταία μου σχέση δεν το έκανα, αν το είχα κάνει ίσως να ήταν όλα διαφορετικά. Μην αφήνετε τα κακά συναισθήματα και την καχυποψία να σας καταβάλλουν και μη βλέπετε παντού εχθρούς. 

Οι παράλογες αντιδράσεις , που προέρχονται απο λανθασμένες ερμηνείες,αλλοιωμένη οπτική, (βλ. παιδική ηλικία όπου η μάνα χτυπάει το παιδί που κλαίει απο πόνο) κρύβουν συναισθήματα που δεν μπόρεσαν να εκφραστούν στην ώρα τους με τις κατάλληλες λέξεις και πράξεις. Αυτά τα συναίσθήματα υιοθετούν τη μάσκα του άγχους και είναι καλά καμουφλαρισμένα. Μια σχέση εμπιστοσύνης μπορεί να τα βοηθήσουν να αναδυθούν. Αν είστε με ένα τέτοιο άτομο βοηθήστε το να σας εμπιστευτεί ,αν θέλετε ή αν έχετε επενδύσει, αν το αγαπάτε μπορείτε να το δουλέψετε μαζί ή και με τη βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή. Άλλος ένας λόγος που βοηθάει η ψυχοθεραπεία είναι ότι χτίζεται μια σχέση εμπιστοσύνης με τον ψυχοθεραπευτή. 

Οριακή διαταραχή και χειριστικότητα

Έχω διαβάσει και ακούσει πολλές φορές ότι οι μεταιχμιακοί είναι χειριστικοί και προσπαθούν με τη συμπεριφορά τους να δημιουργήσουν ενοχές στους άλλους. Υπάρχει προφανώς μια σύγχυση που οδηγεί σε μπέρδεμα με την ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας, όπου εκεί η χειριστικότητα αποτελεί συνειδητός τρόπος δράσης του ατόμου. 

Επίσης έχω διαβάσει στα συμπτώματα της οριακής διαταραχής λογίζεται και η αυτοχειρία ως απάντηση στην απόρριψη . Ένας οριακά διαταραγμένος άνθρωπος κουβαλάει τόσες ενοχές απο τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα εγκατάλειψης που ασυνείδητα ο ίδιος δημιουργεί και έτσι μη μπορώντας να αντέξει τον πόνο που προκαλεί ο ίδιος στον εαυτό του καταλήγει στην αυτοχειρία. Προφανώς κανείς δε θέλει να επιστρέψει πίσω ο άνθρωπος του απο λύπη ή υπο την απειλή της αυτοχειρίας. Για αυτό θα ήταν καλό ο κοντινός κύκλος των ατόμων με ΟΔΠ ή οι σύντροφοι που πραγματικά νοιάζονται για τον άνθρωπο τους , ως άνθρωπο πρώτα να μην τους επικρίνουν και κατακρίνουν. Οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά όλη αυτή την ντροπή την κουβαλάνε χρόνια και δεν χρειάζεται να τους βάλουμε στον τοίχο ξανά και ξανά. Μέσα σε στιγμές πανικού θα χάσουν την επαφή της πραγματικότητας και θα θελήσουν απεγνωσμένα να επικοινωνήσουν μαζί σας , γιατί εσείς τους δίνατε ταυτότητα. 

 Ένας άνθρωπος όπως όλοι οι άλλοι που έτυχε να μη πραγματώσει το στάδιο της παιδικής του ηλικίας όπως έπρεπε. Αυτό το παιδί μεγαλώνει παραπονεμένο μέσα απο έναν ενήλικα που απο την άλλη πλευρά στάθηκε πολύ δυνατός μόνος του στις περιστάσεις της ζωής χωρίς τα απαραίτητα εφόδια που δεν πήρε ποτέ.